|
Home | kalender |
Parochie-RonseSt.-Martinus |
DE KOGEL IS. (niet) DOOR DE KERK VAN SINT MARTINUS. Toen de parochianen van de oude St Martinuskerk in 1892 graag achter het project stonden om een nieuwe kerk te bouwen , meer in 't Zuiden van de stad, dachten zij natuurlijk niet in de eerste plaats aan het oprichten van een monument. De Oude kerk was zelfs na een eerste uitbreiding opnieuw te klein gebleken voor de erediensten. En gezien de stad zich behoorlijk ontwikkelde met op de achtergrond de bloeiende textiel en verdere uitbreiding rondom het stationskwartier, was het zinvol gebleken Ronse so wie so op de kaart te zetten met een nieuw Godshuis. (Een pluim verdient nochtans de Heer Serge Crucke die de oude kerk op vandaag als gebouw getrouw heeft laten restaureren) . Vandaag stellen we verheugd vast dat op 16 juli 2014 l.l. onze parochiekerk St Martinus door Minister Bourgeois definitief als "beschermd monument" werd verklaard! Kerk en omgeving werden reeds een eerste maal ( decreet van 3 maart 1979 ) in 1981 tot beschermd patrimonium verklaard. Een ware opkikker dus voor alle betrokkenen bij deze levendige parochiegemeenschap om met doorgezette ijver de erediensten in een sfeervol kader te beleven. En trouwens een troef te meer voor heel wat toeristen die niet nalaten even de kerk binnen te gaan om de ware harmonie van zuiver neogotiek te bewonderen. Een gebed niet te na gelaten. In 1972 ging door een verkeerde beslissing van Kerkfabriek en Stadsbestuur de prachtige neogotische pastorij tegen de vlakte. Vandaag zou ze als monument te pronken staan midden het Boudewijnpark. Merkwaardig genoeg is dit gebouw vandaag reeds 118 jaar oud. Vanaf 1840 zullen vele architecten uitsluitend de gotiek verdedigen bij de bouw van kerken. De stijl van de Sint-Martinus kerk te Ronse wekte echter ook de aandacht van de stad Arlon die naar inlichtingen vroeg omtrent de architect van dit prachtig gebouw. Er zijn dus grote gelijkenissen tussen deze beide kerken te bespeuren. De Gentse architect Modeste De Noyette ving de bouw aan in 1892. Deze was afgewerkt in 1896. De oorspronkelijk plannen waren weliswaar nogal wat gewijzigd. Gelukkig bestaan vandaag nog alle ontwerptekeningen van De Noyette in de Rijksdienst voor Monumenten en Landschappen te Brussel. Het prachtig meubilair werd afgewerkt in dezelfde stijl. En de unieke glasramen werden in drie fasen afgewerkt: 1914, 1921 en 1927. De klokken werden in 1943, onder boe-geroep van enkele omstanders , weggevoerd door de Duitse bezetter. In algemene vreugde werden de nieuwe klokken reeds ingewijd in 1946 en beierden er op los dank zij de gulheid van de parochianen. De totaalkost bedroeg toen 88.000Bf. Er was nochtans een probleem gerezen doordat de toren zomaar 5 cm zakte. We weten dat het gebouw op moerassige ondergrond werd opgetrokken. De kerk is stadseigendom en de gemeenschap van Sint Martinus kreeg het vruchtgebruik, te eeuwigen titel, zolang ze tot de uitoefening van de eredienst zou dienen: en dus loopt het vruchtgebruik gedegen voort! Vandaag oogt deze kerk als een prachtig kunstwerk. Bijzonder op te merken zijn het zuiver gotiek meubilair en niet te vergeten de unieke glasramen die de gehele geschiedenis vertellen van oud- en nieuw testament : een ware catechismus. Als een merkwaardige diareeks dus, zeer dienstig voor heel wat mensen toentertijd die ongeletterd waren. We raden ten zeerste aan even te gaan bladeren in de brochure van oud-stadsarchivaris Albert Cambier uitgegeven op open monumentendag 1991. In de Geschiedkundige Annalen van de kring Ronse 1992 verscheen op 50 bladzijden een mooie beschrijving van deze kerk door kunsthistorica Marianne Pattin. Tevens is in te kijken het prachtig uitgegeven boek "Sint-Martinusparochie 1896 - 1996" door pastoor Jan Vanderkimpen, met een unieke uitbeelding van meer dan 30 glasramen in kleur met uitleg. Natuurlijk zijn daar ook de Rijksarchieven en het stadsarchief die heel wat fijne gegevens bevatten. Achteraan het koor der kerk ( links ) bevindt zich uit 1897 een glasraam ooit geschonken door een naamgenoot van onze stadgenoot - componist Cypriaan de Rore, namelijk de familie Desmet-De Ro(de)re. Nog na te slagen werken over onze Kerk zijn de Geschiedkundige Annalen der jaren 2001 en 2003 Bemerk bij de drie foto's hierbij :    - Frontaal: De rijzige profielen der glasramen. - Zuidkant vanuit het park: Enerzijds een H. Hartbeeldje in arduin dat in de kerkmuur werd geplaatst in 1972 komende uit de muur der pastorij. Anderzijds merkt U het kleine torentje met klokje uit 1738 geschonken door een familielid van pastoor Christofoor Deltenre. - Foto van Sint-Martinus met de gans: Dit heeft te maken met de legende over Sint-Martinus geboren in 316 in Pannonië ( Midden-Europa ).Verplicht door zijn vader ving hij als bekeerling een militaire carriere aan. Het staat bekend dat hij aan de poort van Amiens zijn eigen gewaad in tweeën scheurde voor een arme man. Door zijn invloed bekeerde zijn moeder zich tot het Christendom. Hij werd kloosterling in Ligugé. Men zocht hem aan bisschop te worden van Tours. Hij weigerde dit en verstopte zich in een boerderij. Door het gekwaak der ganzen werd hij verraden en werd hij toch bisschop. Hij stierf rond het jaar 400 in Candes We kunnen besluiten dat meer dan ooit Sint-Martinus de patroon is zowel van de eenvoud EN van de solidariteit met de "kleine mensen". Enkel in Frankrijk staan reeds enkele honderdtallen St Martinuskerken. En over de wereld verspreid staan er zelfs een paar duizend. Mededeling : We zijn verheugd dat op 18,19 en 25 april 2015 vier uitzonderlijke concerten zullen gebracht worden met meerstemmige Renaissancemuziek (= aan polyfonie) ter gelegenheid van de 500-jarige viering van stadsgenoot en wereldcomponist Cypriaan De Rore. De reden waarom ? Deze kerk heeft een uitzonderlijke akoestiek. Iedereen wordt van harte verwacht! " Ad multos annos ", Sint Martinus! Soli Deo Herman Kerkhove |
 | Afdrukken |Zoeken |SiteMap | Mail ons |
|
|
Laatste wijzigingen: 17/10/17 @ 14:36 CET | 5.8 msec © Copyright 2003-2024 Parochie-ronse.be Powered by SiteEdit © 2002-2024 |
