|
Home | kalender |
                     |
  Liturgische groep. Nieuwjaarsreceptie 2017 St.-Pieter. KERKWERKERS OP DE KOFFIE. Velen maken parochie mee. Donderdag 3 januari was de Spil het trefpunt voor alle liturgische medewerkers van St.-Pieter ter gelegenheid van de jaarlijkse nieuwjaarsontmoeting. Een deugddoend gebeuren, en dit jaar was dat weer zo. Er klonk een welgemeend dankjewel voor het zichtbare en vaak nog meer onzichtbare werk van de velen die ook in 2016 de plaatselijke kerkgemeenschap parochie hielpen dragen. Er werd met voldoening teruggeblikt op de voorbije vieringen en feestelijke momenten. Gaby Verzele vertolkte namens de parochieploeg de dankbaarheid jegens “alle liturgische medewerkers: voorganger(s), koor, orgelist, misdienaars, lectoren, logistieke medewerkers die zorgen voor het onderhoud, de versiering, de administratie, de voorbereiding van de vieringen in woord en zang, het verzorgen van de uitvaarten, de doopliturgie met de diakens, de volgehouden zorg van de kerkfabriek en de inzet van de verenigingen….†Beweging waarheen? Het parochie landschap is in beweging. Dat bracht G.Verzele ook tot enkele bezorgde bedenkingen: “Beweging? Voorwaarts? Achterwaarts? Vadertje Tijd zal het uitwijzen. Want Vadertje Staat broedt ‘Bourgeoisgewijs’ op andere plannen, waardoor ‘kerkelijk’ Vlaanderen lichtelijk in de kramp is geschoten. Gevolg: men opteert inderdaad voor grotere verbanden. Wellicht terecht? Maar ‘Hogerhand’ moet ook beseffen dat vele senioren (net de bezielers het kerkelijk middenveld) de leeftijd hebben bereikt, waarbij zij misschien de lenigheid missen om mee te spelen in wat bij velen overkomt als paniekvoetbal! Bovendien ontgaat het sommige kerkelijke beleidsmakers, dat de veldwerkers en de leefgemeenschappen van vitale randparochies niet zomaar te ‘vertransporteren’ zijn naar de centra. Het zal dus een werk van lange adem worden. En op onze leeftijd raken wij al eens in ademnood! Boeken niet dichtdoen Spreker vervolgde: “Laten wij daarom Vadertje Tijd en onszelf wat tijd geven en stil voortdoen in de luwte op onze vertrouwde plek. Hier en nu. En de boeken niet dichtdoen. Nog niet. En als men ze in onze plaats sluit, houden wij er zeker nog één open. Het grote Heilige Boek waarin wij hier, nu en later-een-leven-lang onze inspiratie vonden en vinden. Dat boek, waarin het levensverhaal wordt verteld van de Man van Nazareth. Die zocht het niet in structuren en grote verbanden. Integendeel, hij zocht net de rand op. Want in het centrum van de macht, werd hij gekruisigd. Ten slotte geven Hem, alleen Hem, het laatste woord.†Aan tafel Na deze woorden sprak pastoor André een zegengebed uit en had ook Maggy haar traditioneel nieuwjaarsbriefje klaar had voor hem. Samen met de diakens werd onze pastoor nog met een attentie bedankt. En begint weer een gevuld werkjaar voor de St.-Pietersgemeenschap.  Terug St.-Pieter startpagina 
|
 | Afdrukken |Zoeken |SiteMap | Mail ons |
|
|
Laatste wijzigingen: 11/01/17 @ 20:55 CET | 7.3 msec © Copyright 2003-2024 Parochie-ronse.be Powered by SiteEdit © 2002-2024 |