Opening van de tentoonstelling "KUNST-IN-KERK" t.g.v. de 27e St.-Pietersfeesten. (2 juli 2004)
Er daagden aardig wat genodigden op bij de opening van onze tentoonstelling "Kunst-in-kerk" ter gelegenheid van de 27e St.-Pietersfeesten. Dit jaar staat één kunstenaar centraal, maar wat voor één, Stefaan Ponnette.
KUNSTinKERK 2004
Het is een gewaardeerde traditie geworden. Ter gelegenheid van de St.-Pietersfeesten organiseert de St.-Pietersparochie (onder impuls van wijlen pastoor Luc Claus) een tentoonstelling onder het motto “KUNSTinKERK”
Vrijdagavond 2 juli vond dan ook de opening plaats van de tentoonstelling van onze stadsgenoot, beeldhouwer Stefaan Ponette.
Het koperensemble van de Christen Volksbond luisterde het gebeuren op met enkele graag gehoorde klassiekers ( Heny Purcell, Jeremiah Clarke, Andrew Loyd Webber, Nicola Piovani ).
In haar welkomstwoord verwees Marie-Paule Dhondt-Oppalfens naar de grote afwezige,pastoor Luc, die vorig jaar had geopteerd voor het beeldhouwwerk van zijn klasgenoot, Stefaan Ponette (°Ronse, 1939).
Gaby Verzele stelde d.m.v. een interview deze geïnspireerde, ja gepassioneerde kunstenaar voor aan het talrijk opgekomen en geïnteresseerd publiek. Op de vraag waarom hij gekozen had voor de “harde” materie om zijn emoties te uiten, verwees Stefaan naar het bijbelwoord: “Klop en er zal worden geopend” .
Al kloppend, hamerend, kappend en slijpend baant hij zich moeizaam een weg naar de diepten van de menselijke ziel. Onbevangen als een kind dat nog niet is “verpest” door de eisen van school en maatschappij, laat hij zijn kunstwerk zich voor hem openen. Organisch expressionisme? Impressionisme? Stefaan Ponette laat zich niet etiketteren. Jos De Maegd (leraar schilderkunst en kunstgeschiedenis aan St. Lucas te Brussel en directeur Academie van Leuven.) wist hem destijds het treffendst te typeren.“...Voor Ponette is de plastische gestalte bijkomstig of, beter gezegd: ze groeit als vanzelfsprekend uit de visie. De vorm wordt eerder van de materie afgesmeekt dan afgedwongen, maar de materie geeft zich dan ook graag onder die liefdevolle aandrang.”
Het interview reveleerde dat Ponette dus niet blijft verwijlen bij louter vorm. Zijn beelden tonen onderhuids en subtiel de eeuwige emoties van de mens: kwetsbaarheid en gemis, ingekeerdheid en innerlijke rust, liefde en verbondenheid van geliefden, moeder en kind. Zo zijn dan ook zijn beelden: gedrongen gestalten, subtiel gearticuleerde gelaatstrekken, de blikken naar binnen gericht…
De kunstenaar uitte ten slotte zijn grote voldoening over de logistieke steun, en de ruimte waarin hij mocht tentoonstellen; onze kerk verwijst tenslotte naar die andere dimensie waar ook zijn werk ongetwijfeld blijk van geeft. Dat alles mooi en stijlvol gepresenteerd met de passende belichting en rustgevende achtergrond van de panelen, ons verschaft door de Provinciale Uitleendienst.
Tenslotte mocht het tevreden publiek na de slottonen van ‘La Vita é bella’ nog napraten en nagenieten van de receptie, aangeboden door de St.-Pietersparochie.
De tentoonstelling is/was open van zaterdag 3 juli tot zondag 11 juli.
| Afdrukken |Zoeken |SiteMap | Mail ons
