Start van de 27 ste St.-Pieterfeesten met een dankmis gevolgd door het breugelmaal ! (10 juli 2004)
St.-Pietersfeesten ’04: ze mochten er zijn.
De St.-Pietersparochie sluit anno 2004 een wat moeilijk werkjaar af: het heengaan van pastoor Luc kort na het vorige feest sloeg ons even tegen de mat, maar het heeft ons ook een nieuw elan verschaft om verder en sterker te kampen. En dus mocht de St.-Pietersparochie (in zijn onzichtbare, maar tastbare aanwezigheid) vrijuit vieren.
En dat gebeurde!
Vrijdag- en zaterdagvoormiddag: stoelen en tafels sleuren zonder zeuren, snijden en bereiden, en wij zijn klaar…
Voor de St-Pietersfeesten: 27e keer, weer goeie keer. Zaterdag halfzeven. In de parochiale dankmis klinken teksten en liederen met een duidelijke boodschap: denkend aan Luc, alleen dankbaar omzien naar het goede en hoopvol-blij uitkijken wat nog beter moge worden.
Ondertussen nodigen de beelden van Stefaan Ponette velen uit tot een kunstminnend bezoekje aan onze kerk.
Dan met het vele volk aanschuiven aan de breugeltafel in de ‘Spil’. Het zaalpersoneel verrast met een passend plunje. De vertrouwde gezichten van de vaste (en nieuwe!) klanten lachen ons toe. De dekenale oproep om elkaar tot steun te blijven, blijft zo te zien niet onbeantwoord. Eten, praten, lachen. Swingende muziek van vier Ronsische rasmuzikanten tillen de stemming nog hoger. Het jonge volkje houdt ondertussen de kinderspelen draaiende.