|
Home | kalender |
Parochie-RonseSt.-Martinus |
Beschrijving van de kerkDe Ronsische nieuwe Sint-Martinuskerk is ongetwijfeld een der voornaamste realisaties van de stijlzuivere, de zgn. "archeologische" neo-gotiek in ons land, die tot op heden heeft standgehouden. In plattegrond vertoont ze een driebeukig schip van 6 traveeën met hoogoprijzende middenbeuk, gevolgd door een uitstekend transept, waarop een koor van een rechte travee met half-achthoekige apsis aansluit, omringd door een eveneens veelhoekige kooromgang, waarop een enkele aksiale straalkapel aansluit. De traveeënindeling van de noorderzijbeuk is niet volledig: de voorlaatste travee wordt onderbroken door een asymmetrisch ingeplante toren. Aan de zuidzijde van het koor sluit een sakristie met aneksen aan. Het gebruikte materiaal is in hoofdzaak Boomse baksteen. Voor de buitenste plint die het gebouw omgeeft, koos men Doornikse kalksteen. Voor de zuilen, de vensteromlijstingen, versnijdingen en traveeënindelingen koos men Ecaussinessteen (=arduin), de gewelfribben zijn in Franse steen. Al deze materialen werden bloot gelaten, uitgenomen de bakstenen wanden en gewelfvlakken, die extra rood werden gesaust. In opstand zien we dat de hoge muren van schip en koor gedragen worden door hoge slanke zuilen met typisch vroeggotische basissen en knopkapitelen. De spitsbogen die daarop rusten worden bekroond door een triforiumverdieping, met 3 boogjes per travee. Nog hoger bevat de lichtzone 2 vensters per travee. De zijbeuken hebben drie lancetvensters per wandafdeling. De westgevel vertoont 2 hoge met maaswerk onderverdeelde vensters, die door een hooggeplaatst rozetvenster als het ware tot een enkel reuzevenster wordt verenigd. Elk der transeptgevels vertoont eveneens een door maaswerk in twee onderverdeelde hoge lichtopening, tussen twee haast even hoge lancetvensters. In de westgevel, de noordermuur van de toren en in de noordzijde van de kooromgang is telkens een eenvoudig spitsbogig portaal ingebroken. Een eigenaardigheid wordt gevormd door de orgel- en zangerstribune, die niet tegen de westwand van de middenbeuk aanleunt, maar de verdieping vormt van de aldaar verlaagde noorderzijde van de kooromgang, en met twee grote bogen rechtstreeks op de koorruimte uitgeeft. De 5 torenverdiepingen worden opgelevendigd door blinde nissen. In de hoogste verdieping is elke muurzijde opengewerkt met 2 galmgaten onder een grote blindboog. De algemene indruk is die van een uitermate goed doordacht opzet, een mooi harmonisch uitgebalanceerd volume, een haast perfekte stijlimitatie van een "ideale" vroeggotische Vlaamse kerk. Daar tegenover staat het schoolse denkpatroon, de uiterst planmatige "papieren" uitwerking, die een zekere schraalheid en een opvallende kilheid teweegbrengt. Deze indruk wordt nog versterkt door het haast uitsluitend neo-gotisch meubilair (door de kunstenaarsonderneming Rooms) : altaren, koorgestoelte, preekstoel, orgelkast, triomfkruis, kommuniebank en doopvont, die in al hun formele perfektie uiteindelijk een magere, schriele, koude indruk nalaten. Ditzelfde effekt wordt eveneens verhoogd door de vroegste reeks glasramen (vooral dat van de zuider kruisbeuk), maar het raam van Gust Ladon in de noorderkruisbeuk staat reeds op een beduidend hoger niveau. De prachtige glasramen in de beide zijbeuken (Camille Ganton-Defoin 1914-1916) vormen een echt hoogtepunt in de glazenierskunst van ons ganse land, rechtvaardigen op zich alleen reeds een aandachtig bezoek en verzoenen ons door hun rijke speelse kleuren- en vormenpracht met het gebrek aan warmte bij de rest van het ensemble. Een deel van de meubilering van de vorige parochiekerk werd toch naar het nieuwe gebouw overgebracht. Het betreft enkele schilderijen, maar vooral de kerkschat, bestaande uit het liturgisch vaatwerk en enkele gewaden. (Niet gedateerde tekst van A. Cambier) |
 | Afdrukken |Zoeken |SiteMap | Mail ons |
|
|
Laatste wijzigingen: 17/10/17 @ 15:44 CET | 5.9 msec © Copyright 2003-2024 Parochie-ronse.be Powered by SiteEdit © 2002-2024 |
